บังเอิญได้ไปเจอบทความหนึ่งที่เคยแชร์ไว้ผ่านเฟซบุ้คส่วนตัวเมื่อ 2 ปีก่อน กลับมาอ่านอีกครั้งในปัจจุบันความรู้สึกและพลังที่ได้รับจากบทความนี้ก็ยังมากจนล้น มันใช่จนแทบจะหาข้อโต้แย้งใดๆไม่ได้เลย อดไม่ได้ขออนุญาตินำมาบันทึกต่อไว้อ่านบนเว็บกัน